MerlinMerlina | Merlinmerlina wie ben ik
Ik ben Maryse Duran en sinds mijn 26ste een bevlogen arts, afgestudeerd aan de Universiteit van Amsterdam. Al vanaf mijn vroegste kinderjaren wist ik dat ik een ‘dokter voor zieke kinderen’ wilde worden. Na mijn geneeskunde studie en co-schappen, maakte ik mijn kinderdroom waar door op diverse intensive care afdelingen voor kinderen te werken (Erasmus MC-Sophia, LUMC). Ik koos vervolgens voor de opleiding tot anesthesioloog (UMC Utrecht). Mijn einddoel was om kinderanesthesiologe te worden en zo de ‘ziekste’ kindjes te helpen op de intensive care.
Merlinmerlina, Maryse Duran, Kinderarts, Jeugdgezondheidszorg, dokter voor zieke kinderen
2
page-template-default,page,page-id-2,edgt-cpt-2.0.2,mikado-core-2.0.2,ajax_fade,page_not_loaded,,homa child-child-ver-1.0.0,homa-ver-3.2, vertical_menu_with_scroll,smooth_scroll,transparent_content,blog_installed,wpb-js-composer js-comp-ver-7.2,vc_responsive

Wie ben ik

En wat heeft mij bewogen om deze praktijk op te zetten

Wie ben ik-250x250px
     Ik zal mij even voorstellen. Ik ben Maryse Duran en sinds mijn 26ste een bevlogen arts, afgestudeerd aan de Universiteit van Amsterdam. Al vanaf mijn vroegste kinderjaren wist ik dat ik een ‘dokter voor zieke kinderen’ wilde worden.


Na mijn geneeskunde studie en co-schappen, maakte ik mijn kinderdroom waar door op diverse intensive care afdelingen voor kinderen te werken (Erasmus MC-Sophia, LUMC). Ik koos vervolgens voor de opleiding tot anesthesioloog (UMC Utrecht). Mijn einddoel was om kinderanesthesiologe te worden en zo de ‘ziekste’ kindjes te helpen op de intensive care.
Echter tegen het einde van mijn opleiding werd mijn moeder ernstig ziek en na een lang ziekbed overleed zij. Naast dokter was ik ineens ook dochter van een patiënt. Ik kreeg te maken met een hele andere kant van zorg en ziekte. Ik zag het nut van de reguliere zorg maar kwam ook meer dan eens in aanraking met de beperkingen ervan. Dit zette mij aan het denken en ik ging in mijn werk zoeken naar andere manieren van zorg verlenen.

Tijdens deze zoektocht kwam ik in aanraking met de complementaire geneeswijzen, die hun kennis onder andere baseren op de Oosterse geneeswijzen. De geschiedenis van deze geneeswijzen voert veel verder terug dan die van de Westerse “reguliere” geneeskunde. Naar mijn mening bezitten zij waardevolle wijsheden die ook relevant zijn voor het reguliere zorgsysteem. Ik raakte zodanig gefascineerd door deze ‘andere’ geneeskunde, dat ik verscheidene opleidingen ging volgen.

 

Ik deed de Emotional Freedom Techniques opleiding bij NOVET Amsterdam. Daarnaast behaalde ik Reiki graad I en II bij Reikicentrum ‘De Oorsprong’ in Den Haag en ik volgde een opleiding tot intuïtief healer bij het Centrum voor Leven en Intuïtie in Utrecht.

Naast deze opleidingen verdiep ik mij verder door veelvuldig deel te nemen aan cursussen, lezingen en zelfstudie. Deze hebben betrekking op onder andere ‘mind-body’ (geest-lichaam) interventies (meditatie, relaxatie, visualisatie) en op lichaamsgerichte technieken (ademhaling, yoga, massage).

 

Met de nieuw verworven kennis en door de ervaringen die ik opdeed tijdens en na deze opleidingen en cursussen, ging ik de grote waarde inzien van de complementaire geneeswijzen, als aanvulling op de reguliere zorg. Een meerwaarde die in het buitenland al beter wordt geaccepteerd en die nu ook in Nederland door steeds meer artsen en therapeuten gezien en benut wordt.

Ik stopte met mijn opleiding tot anesthesioloog, om mij geheel te wijden aan mijn nieuwe passie: het integreren van de complementaire en reguliere geneeswijzen voor kinderen. Hieruit ontstond in juli 2015, mijn praktijk MerlinMerlina.


Na de periode dat ik werkzaam was als arts in opleiding bij de anesthesiologie, heb ik 2 jaar als Jeugdarts bij de Jeugdgezondheidszorg gewerkt. In mijn vrije tijd deed ik vrijwilligerswerk met kinderen in ontwikkelingslanden (Medical Checks for Children). Ik kwam erachter dat de ‘ziekste’ kindjes niet per se op een intensive care afdeling van een ziekenhuis liggen en dat elk kind voor mij telt. Hoe klein de klacht ook is, of lijkt, voor ouder en kind kan deze groot genoeg zijn. Ik kwam er ook achter dat je kinderen niet altijd beter kunt maken, zoals ik als kind had gehoopt in mijn wens om een ‘dokter voor zieke kinderen’ te worden. Maar wel, dat je er alles aan kunt doen om een kind en daardoor ook de ouders, zich beter te laten voelen. In mijn ervaring is de kans daarop groter wanneer de reguliere en complementaire geneeswijzen samenwerken.